درمان ناخنک
بیماری ناخنک چشم با ظاهر زائده‌ایی سفید رنگ و فلش مانند که به سمت مردمک چشم است دیده می‌شود. ناخنک معمولا در اثر قرار گرفتن طولانی مدت در معرض نور آفتاب ایجاد می‌شود. این بیماری معمولا علامت خاصی ندارد اما با پیشرفت ناخنک به روی قرنیه می‌تواند باعث اختلال در بینایی شود. همچنین سوزش و قرمزی چشم نیز می‌تواند در فرد مبتلا به ناخنک ایجاد شود و شخص را آزار دهد. ناخنک معمولا از قسمت گوشه داخلی چشم شروع به رشد می‌کند و به سمت مرکز چشم حرکت می‌کند. Pterygium روی قسمت ملتحمه رشد می‌کند و بافت سرطانی محسوب نمی‌شود و به بافت‌های دیگر نیز سرایت نمی‌کند.
ناخنک Pterygium
بیماری ناخنک چشم با ظاهر زائده‌ایی سفید رنگ و فلش مانند که به سمت مردمک چشم است دیده می‌شود. ناخنک معمولا در اثر قرار گرفتن طولانی مدت در معرض نور آفتاب ایجاد می‌شود. این بیماری معمولا علامت خاصی ندارد اما با پیشرفت ناخنک به روی قرنیه می‌تواند باعث اختلال در بینایی شود. همچنین سوزش و قرمزی چشم نیز می‌تواند در فرد مبتلا به ناخنک ایجاد شود و شخص را آزار دهد. ناخنک معمولا از قسمت گوشه داخلی چشم شروع به رشد می‌کند و به سمت مرکز چشم حرکت می‌کند. Pterygium روی قسمت ملتحمه رشد می‌کند و بافت سرطانی محسوب نمی‌شود و به بافت‌های دیگر نیز سرایت نمی‌کند.
علائم ناخنک چشم
بیماری ناخنک چشم با ظاهر زائده‌ایی سفید رنگ و فلش مانند که به سمت مردمک چشم است دیده می‌شود. ناخنک معمولا در اثر قرار گرفتن طولانی مدت در معرض نور آفتاب ایجاد می‌شود. این بیماری معمولا علامت خاصی ندارد اما با پیشرفت ناخنک به روی قرنیه می‌تواند باعث اختلال در بینایی شود. همچنین سوزش و قرمزی چشم نیز می‌تواند در فرد مبتلا به ناخنک ایجاد شود و شخص را آزار دهد. ناخنک معمولا از قسمت گوشه داخلی چشم شروع به رشد می‌کند و به سمت مرکز چشم حرکت می‌کند. Pterygium روی قسمت ملتحمه رشد می‌کند و بافت سرطانی محسوب نمی‌شود و به بافت‌های دیگر نیز سرایت نمی‌کند.
درمان ناخنک چشم
انتخاب اول در درمان ناخنک استفاده از قطره‌های دارویی شامل اشک مصنوعی و گاهی قطره‌های ضد التهاب جهت کاهش قرمزی چشم است. اما در صورتیکه رشد ناخنک نزدیک مرکز قرنیه رسیده باشد و دید را مختل کند باید با جراحی ناخنک برداشته شود. جراحی برداشتن ناخنک از روی سطح قرنیه چشم، به دنبال رشد زیادی از حد ناخنک، تنها راه خلاص شدن از ناخنک است. زمانی که ناخنک بسمت مرکز قرنیه پیشروی کند می‌تواند آستیگماتیسم ایجاد کند و باعث نامنظمی سطح قرنیه شود. یکی دیگر از دلایل انتخاب روش جراحی برای برداشتن ناخنک، برگشت زیبایی ظاهری چشم به حالت قبل است. بهتر است به این نکته توجه داشته باشید که علی‌رغم برداشتن ناخنک، ممکن است این بیماری دوباره ایجاد شود. همچنین عوارض خشکی چشم بعد از جراحی را نیز نباید نادیده گرفت البته که با استفاده منظم از قطره‌های چشمی بعد از عمل جراحی می‌توان این مشکل را حل کرد. نازک شدن قرنیه در پی عمل جراحی برداشتن ناخنک از عوارض نادر این جراحی می‌باشد.
جراحی ناخنک چگونه است؟
در جراحی ناخنک از سه روش استفاده می‌شود:
- روش اول به صورت برداشت ناخنک و جایگزین کردن محل با بافت ملتحمه خود فرد (اتوگرفت): در این روش بعد از برداشتن ناخنک چشم، از بافت ملتحمه که معمولا از ملتحمه زیر پلک بالا برداشته می‌شود برای محل برداشتن Pterygium استفاده می‌شود و در آنجا بافت جدید پیوند زده می‌شود. ریسک بازگشت مجدد ناخنک در این روش کمتر از سایر روش‌ها است و حدود ۵ درصد می‌باشد.
- برداشتن ناخنک و جایگزین کردن محل از طریق پیوند لایه آمنیوتیک جنینی: این روش مانند روش قبلی است با این تفاوت که بافت از چشم خود فرد برداشته نمی‌شود و از لایه آمنیوتیک جفت اهدایی استفاده می‌شود. معمولا در صورتی که نیاز به جراحی دیگر چشمی مانند عمل آب سیاه داشته باشید، جراح این روش را انتخاب می‌کند.
- روش آخر برداشتن ناخنک و قرار ندادن پیوند لایه ایی دیگر در محل برداشتن ناخنک که مانند روش‌های قبلی است اما در محل برداشتن ناخنک بافتی قرار داده نمی‌شود. معمولا این روش کمتر مورد استفاده قرار می‌گیرد. زیرا ریسک بازگشت ناخنک در این روش بیشتر از سایرین است.
- بعد از جراحی، پانسمان بر روی چشم عمل شده قرار می‌گیرد و تا 24 ساعت بعد در سر جای خود می‌ماند تا روز بعد که توسط جراح چشم پزشک معاینه شوید. پس از جراحی ناخنک قطره‌های آنتی بیوتیکی و کورتیکو استروئیدی تجویز می‌شوند تا ریسک عفونت و التهاب را کاهش داده و روند بهبود را تسریع کنند. دوره نقاهت بعد از جراحی ناخنک طولانی نیست و بعد از یک هفته می‌توانید به کار‌های روزمره خود برگردید. استفاده از ژل‌ها و قطره‌های چشمی بعد از جراحی به کاهش التهاب و خشکی چشم کمک می‌کنند.
